Marc Belderbos weet, buiten elke herinnering, dat
architectuur een ‘spoor is waar zich leest een effect van een wet’
of ‘een spoor is waar zich leest een effect van een taal’ (langage in frans)
zoals de schrift !

Woorden van zijn hand zijn nooit ‘ergens anders’
Zoals architectuur zijn ze ‘eerst’
of tenminste zij zijn het die daar zijn, in de aanvang
daar waar de architectuur is
die Marc Belderbos probeert te houden en te handhaven.

Marc Belderbos schrijft sinds dat hij architectuur tekent
En zijn tekeningen zoals zijn schrift zijn onzeker.
Precies maar onzeker
Ze zijn eigelijk in het orde van affirmatieve bevragingen.

Alle!

Die tekeningen zijn zoals die woorden : affirmatieve bevragingen!

Het gaat om aan architectuur een grond te geven.
Maar architectuur is de grond
(Zie Jean Stillemans. La figure du fond Lelaa.be)

Hoe moet dat dan aangepakt worden?

In feite ‘weet’ Marc Belderbos niet wat hij schrijft.

Het gaat meer
- eens dat een kennis goed opgebouwd is -
om een verblijf te vestigen,
gespannen tussen de woorden,
door het idee.

Dit verblijf tussen de woorden houdt zich in verkondigingen (énonciations)
Die zich bevestigen hier en daar door verklaringen (énoncés).
Dit verblijf in verkondigingen zoekt
en stijgt terug naar het aanvang van het mentale.

Het plaatst zich aan zijn randen
waar zich opsporen, voor wat kan,
en zijn onthaalt
de inaugurale gebeurtenissen
- zeldzame verklaringen snijdend in het Reële -
die de kennis doen toenemen
en, hier,

de kennis van het genie van het 'architectureren' doen toenemen.

Al dit mondt uit in een vertrouwen dat
architectuur een sector van de kennis is
Heel specifieke kennis
van de inaugurale kennis
in het Reële
van het subject.

Jammer zijn de franse teksten bijna letterlijk onvertaalbaar.
De keuze van de woorden is meer als precies.
Er is een voortdurend spel op deze woorden die alleen in hun eigen taal werken.

- Enonciation d’angoisse et d’innocence, 1978.

Niet vertaald

Deel van een afstudeer werk.

Schrijven die niet vindt maar toch brengt in een staat van aanvaarding  dat

als er te zeggen is, is er angst en dat er onwetendheid nodig is.

- La raison de l’augure, 1992

Niet vertaald.

Doctoraat thesis.

Een lange funderende tekst. Inleiding aan de samenhangwetten van de architecturale vorm door drie ‘essays over de aanvang’. 

1 Resonantie van de rede of de ontkleding van de aanvang

2 Standen of afstanden (Stances à distances) of de plaats van de aanvang

3 Het ontvouwen van de aanvang of de geschiedenis in permanent ontvouwing.

Deze text is gegroet geweest door de filosoof Alain Badiou (zie hier)als zijnde de eerste die in de gedachten het genie van het architectureren gevestigd heeft  en Jean Ladrière (zie hier) een echte filosofie van de architectuur, autoconsistent, die de gedachten echt doet vooruitgaan.

- La vérité est oblique, 1993

Tekst gepubliceerd in de tijdschrift A+ 133 met de publicatie van het project Astene 1992.

- Purity lies in the incompletion, 1997

Tekst geschreven op uitnodiging van Jean Stillemans voor de tijdschrift ‘La part de l’oeil’. 13 1997

Het citaat van Jacques Lacan - ‘L’architecture primitive peut être définie comme quelque chose organisée autour d’un vide’- wordt er woord per woord geanaliseerd.

- Les lices de l’actualité 2003

Voor een colloquium met thema  ‘L’(in)actualité d’Alberti’ aan de UCL louvain la Neuve.

Een lange grondige tekst over architectuur. 

- Les marques dans le vide. Le nombre, la géométrie, le sujet.

...

- Unthinkable doctorate

 ...

- L’augure infinitif

 ...

 - La face d’un verbe

 ...

 - Beau nombrable.

 ...

- Passage du verbe

 ...

- Passage au verbe.

 ...

- Architecting ethics

 ...

- Hypothèse topologique

 ...

- Les mots premiers 

 ...

- Le côtoiement oblique

 ....