1980 Venezia Ponte Academia 1

Het Berlijnse Lützowplatz project 

wordt gearticuleerd in de stad en aan de stad 

via een vorm dat altijd open is 

- de spiraal - 

die door haar essentie

een orde inluidt 

dat zich niet en nooit op zichzelf terugtrekt

en die, bovendien 

niet kan gesloten worden. 

De spiraal neemt voortdurend de ander in zich op 

in een steeds groter wordende ruimte.

Het begin van de spiraal  

is de nieuwe structuur van de Lützowplatz, 

die zichzelf altijd steeds meer 

open, onvoltooid en oneindig

toont.

Het is een niet-renaissance ruimte 

omdat het 

een steeds grotere opening biedt naar het Reële.

De gebouwen langs de spiraal 

hebben een structuur 

waarvan de grootte infinitesimaal toeneemt. 

Elke binnenplaats is dus ook 

infinitesimaal verschillend 

van de vorige en de volgende. 

Er is geen 'zelfde' in dit project. 

Een radiale structuur doorkruist de spiraal 

om een gevoelige relatie met zijn oor-sprong 

te vergroten.

Dit project geeft ons te denken 

hoe een stad eruit zou zien 

waar het gevoel van openheid naar de ander en naar het Reële 

steeds groter zou worden.