1978 Reel Boom

Beginnen met een evocatie.

Van het Reële naar het Imaginaire... naar het Symbolische...

Stel je een wandeling voor niets voor.  

Een soort van pro-menade open voor het Reële

in een afwezigheid van actieve gedachten.

Het uitzicht biedt alleen het onkenbare, 

een leegte zonder maat en zonder wet. 

En niets gebeurt in de tijd.

Zoals een gebeurtenis, verschijnt er een boom 

en de stappen glijden er naar toe. 

De nadering is zonder intenties.

Dan, eens bij de boom, gaat men zitten 

en de blik verspreidt zich over het Reële

in een melancholie zonder woorden.

De hond slaapt.

De vormen verschijnen langzaam in de tijd

in de ondervraging door de angst 

dat er niets zou zijn.

En zou het dat zijn? :

de eenzijdige sfeer.., 

de veelzijdige polyeder...

_______

Op het moment, 

dat het lichaam bij de boom toekomt,

draait het zich om

naar het Reële dat later misschien wereld zal worden

met de boom,

ernaast of erachter,

- geconstrueerde materiële immobiliteit,

en een of ander voorteken

in het geritsel van zijn bladeren-,

Op dat moment

wordt de boom architectuur.

De boom zegt niets.

Het is naast of achter.

Het is bijna niets anders dan een constructie

Het is geabstraheerd in zijn materie

-concrete abstractie-.

De boom zegt niets

Het zegt niet wat je moet denken

Toch is het daar

En door zijn daar zijn, 

houdt het 'het daar' vast.

Het laat toe om ‘het daar’ te zijn.

‘Het daar' is de anthroop

in zijn onderscheid van het dier.

‘Het daar’, in zijn actieve ondervraging,

zou de geest genoemd kunnen worden

doorgang tussen alles,

van betekenaar naar betekenaar,

de impuls van betekenis.

De boom staat naast of achter de geest.

De architectuur is achter de geest.