1979 Cubus Diebach
Dit eerste project al trekt de kubus in twijfel.....
een twijfel over het ÉÉN....
een twijfel over het antropocentrische humanisme
Wat zien we....?
Een verwijzing naar Kahn's vonnis:
Purity lies in the incompletion.
Een open kubus.
Een onvolledige kubus
Een kubus waarvan één kant er niet is...
Er blijft slechts een niche tegenover voor het Reële van de wereld.
Precies het tegenovergestelde van Palladio's kubus
in de Villa Capra la Rotonda
die tegenover het Reële
een ontstellend figuur
van de klassieke orde van het antropocentrisme
stelt.
In de nis stormt een gebogen order.
De curve,
in tegenstelling tot het rechte,
heeft een afgeleide.
De kromming buigt een koers af...
Ze leidt af ....
We zien het bovendien
in overeenstemming met de gebogen grond
gesneden door het onvolledige kubus,
of waarvan het een deel in zichzelf opneemt.
De curve ,
in tegenstelling tot het rechte,
gaat nooit naar zichzelf toe.
Op elk punt
gaat het naar het andere.
En de incomplete kubus
heeft in zichzelf deze notie
van naar het andere te gaan.
De kubus neemt
in zichzelf.
het anti-kubus of de niet-ÉÉN
on-eindig
die van buiten komt
in zijn diepte.
Door dit al
draagt het de drievoudige
anti-humanist non-oppositie :
Non-oppositie eindig/oneindig
Non-oppositie binnen/buiten
Non-oppositie front/diepte.