1980 Venezia Ponte Academia 2

Een zeer klassiek project....

maar niettemin organisch.

Ondanks, 

dat het alleen uit krommingen bestaat 

langs uitlijningen , 

raakt het project, 

aan zijn uitersten, 

organisch de stad, 

als zou het een lichaam in haar zijn.

Het geeft een maat 

aan de drie velden die het kruist 

door elk van hen 

een gecorreleerde maatregel 

en een systeem van oriëntatie

te geven.

De twee vierkanten 

ontvangen elk

de opening van een holte op zichzelf.

Men loopt over het kanaal 

in een tussen-twee

van convexe gebogen lijnen 

die versmallen bij de bergkam 

en openen zich bij beide ingangen.

De hoogte van de brug 

wordt gegeven door 

door de hoogte van de drie piramides 

die de drie essentiële punten markeren

alle drie als vertrekken en aankomsten tegelijk.

*

De schetsen tonen 

dat het project 

had alleen uit lijnen kunnen bestaan, 

van gemeten golvingen 

en openingen, 

zonder enige afsluiting.

Dat zou genoeg zijn geweest ....

Door deze opeenvolging 

van zuivere maatregelen, 

een notie van on-eindige oneindigheid 

wordt niettemin gevoeld 

in dit project 

die misschien te veel lichaam heeft

en zo misschien 

meer de richting van een beeld neemt

als een verblijf in de inauguratie van een structuur.

*

Aldo Rossi en Claudio d'Amato 

ontmoette me op de Biënnale 

waar dit project werd tentoongesteld.....

en ze vertelden me dat ze dachten 

dat dit het project was dat gebouwd had moeten worden ....