1987 Genval
Het denkproces van dit huis is meervoudig.
*
De situatie waarin wij moesten projecteren was de volgende.
Een stuk grond in een dorpsstraat,
op de top van een vallei.
Alle gebouwen in deze straat
zijn van een andere tijd.
De bouwgrond,
die een tuin mogelijk maakt
met een mooi uitzicht over de vallei,
wordt begrensd door kleine huizen van een paar meter breed,
en kijkt uit op een nogal massief huis
aan de overkant van de straat
De hele straat bestaat uit deze twee soorten huizen.
*
Het functionele programma was zeer klassiek :
Veel kamers en enkele dienstruimten.
Het functionele plan is dus eenvoudig :
Het huis wordt doorkruist
door een ingang en circulatieruimte
die onmiddellijk
de ruimtelijke structuur van het huis laat begrijpen.
- Voor u, zie je de volledige diepte van de tuin
- Links van de ingang is de dienstruimte:
garage, keuken, badkamer, wasruimte, strijkkamer.....
- Aan de rechterkant, de woonkamers.
Allemaal van dezelfde afmetingen
en die verschillen daarom alleen door hun mentale klimaat :
op straat, in de tuin... dieper in het huis...enz.
Één plek springt eruit: de wintertuin
is van een dubbel niveau en van hemelse structuur.
*
De architectonische poëtica
die moest werken
kon op geen enkele manier
de oude 'stijl' tijd vertegenwoordigen.
…Hoewel het nieuwe gebouw
moest in een "stedelijke" ruimte staan
samengesteld uit architectonische objecten
van een andere tijd.
Het huis,
-zoals men op sommige foto's kan zien-
is ongeveer even groot als die
aan de overkant van de straat.
Het huis aan de overkant verschijnt als een massa.
En dit idee van massa
een soort bloksynthese van het EEN,
was niet echt de bedoeling.
In plaats daarvan zochten we naar
iets van de vouw,
iets van de ster,
iets van de aarde,
iets van een dis-positie van materie,
zonder com-positie van een figuur,
de constructie in plaats van het beeld.
Iets van de vouw...
De massa vouwt men niet
en zo, door de vouw,
komt dit begrip van massa niet echt voor.
Men kan het zien op sommige foto's.
Rondom het huis,
is de gevel opengevouwen
in kleine facetten
naar de afmetingen van de kleine nabije rijtjeshuizen.
Het resultaat is een goed afgemeten inscriptie in de straat.
Maar het resulteert ook in...
Iets van een ster.
Dit is te zien in het plan.
De parement muur,
dat we van het huis buiten zien,
loopt er 'golvend' omheen,
en maakt bepaalde hoeken scherper.
Op zo'n manier
dat deze hoeken lijken te
te beginnen zich te projecteren
uit het korps van het gebouw
naar de buitenkant.
Dit is het principe van de ster.
Uitkijkend uit haar naar elders.
Iets van de aarde
is ook te zien in de verticale constructie
van het gebouw
die gemaakt lijkt te zijn van sedimenten
meer zittend op de grond...
en meer uit elkaar naarmate de hoogte toeneemt.
Element voor element,
baksteen bij baksteen
bakstenen bed bij bakstenen bed
verschijnt het gebouw als een reeks lagen
gemeten door meer of minder uit elkaar liggende
fijne tussenlagen
Men kan zich dus...
Iets van een dis-poisite van materie,
zonder com-positie van een figuur,
Men voelt eerder een constructie dan een beeld.
Dit is niet niks...
Er is hier een opbouw
in een dis-positie van materie
eerder
dan de com-positie van een figuur.
De dis-positie in plaats van de com-positie....
*
Een laatste punt...
Zelfs als het systeem van plooien rond het huis
lijkt te leiden tot een terugtrekking,
is er een opening....
Dit is duidelijk te zien in het plan.
Er is een centrale as
parallel aan de straat.
Deze as begint met een opening aan weerszijden.
Een opening die het huis doorkruist langs deze as...
Niets raakt deze as door het huis...
Zodat deze opening erdoor komt.
Er is dus
iets van de opening
die door het huis loopt.....